2014ko martxoaren 10eko hitzaldia
Gaurko hitzaldian
bideojokoen inguruan hitz egin dugu. Bideojoko hezitzaileen inguruan aritu
gara lehenbizi. Aplikazioak gero eta
gehiago ari dira sortzen, gainera oso errazak dira egiteko, baina HH-rako
aplikaziorik ia ez dago. Joko hauek zerbait ikasteko pentsatu dira,
errepikapenean oinarritzen direlarik. Izan ere, hiztegiaren kasuan errazago
ikasten da bideojokoekin , hizkuntza lantzeko oso erabilgarriak dira.
Orain arteko bideojoko gehienak konduktistak dira. Hori dela eta, zalantzan
jartzen da noraino diren ikasteko, ez dago hain argi.Abantaila asko dituzte
esaterako, joko seguruak dira adinaren arabera egokituta daudelako. Gainera,
euskarazko eskaintza dago, ez gazteleraz bezain beste, baina hala ere, euskal
eragileak bideojokoetan interesatzen hasi dira.
Nire iritziz bideojokoak ondo daude, baina mugak dituzte, izan ere, nahiko
mekanikoak dira. Gainera haurrentzat bideojoko hauek ez dira dibertigarriak,
klaseko ariketa bat bezala hartzen baitute, eta ondorioz ez dira guztiz jokoan
sartzen.
Hitzaldia aurrera zihoan heinean bideojoko komertzialen ikaskuntzan sartu
gara. Haurrak txikitatik hasten dira wii-an jolasten, izan ere txikienei, hau
da, bat eta bi urte bitarteko haurrei Nintendoa erabiltzea kosta egiten zaie
psikomotrizitatearen aldetik esfortzu handia eskatzen baitu eta HH-rako hasten
dira Nintendoarekin.
Koordinazio psikomotore handia eskatzen dute, informazio pila bat gorde
behar da buruan. Hori dela eta, nire iritziz memoria entrenamendu ona da
bideojokoena. Gainera, uneoro erabakiak hartu behar dituzte eta erabaki hori
hartzearen ondorioak zein diren ikusten dute. Bestetik aipatu nahiko nuke bideojokoek
engantxatu egiten dutela haurra, izan
ere, ikaskuntza kateatuak dira. Hori dela eta, bideojokoei eskaintzen zaien
denbora kudeatu egin behar dela iruditzen zait.
Hitzaldian bideojokoek
sormena bultzatzen dutela aipatu da. Ikasketetan txarrak diren haurrak
bideojokoetan oso onak izaten dira gehienetan. Zergatik gertatzen den hori
gauza garbia da, izan ere, motibazio berezi bat dute, interesa dute teknologia
berriekin zer ikusia duelako. Gainera nire iritziz, sozialki garrantzitsua da bideojokoetan
ona izatea, miretsi egingo baitzaituzte lagunek pantaila jakin bat pasatzen duzunean.
Bideojokoak sozializazioa errazten dute elkarrekin jolasten ari direnean.
Ez badira jolasten modako jokoetara sozialki atzean gelditzen dira. Gainera
sareko bideojoko askotan etengabeko komunikazioa dago, bai ahoz eta baita txat
bidez ere.
LH-ko haur gehienek futbolera eta GTA-ra jolasten dute. Azken honekin
uneoro bortizkeria ikusten dute. Hala eta guztiz ere, ikerketen arabera joko
baten bortizkeria mailak ez du pertsonaren bortizkerian eragiten.
Bortizkeria simulatuak pertsonaren barne egoera urduria askatzen laguntzen
du. Sublimatu egiten da errealitatean bortizkeria eta bideojokoek haserrealdia
baretzen laguntzen dute.
Bestetik, euskararen kasuan bideojoko komertzialek ez dute balio hizkuntza
garatzeko . Haurrek euskara hizkuntza akademikoarekin lotzen dute aisialdirako
jokoak ingeleraz edo gazteleraz daudelako. Ez gaude teknologian sartuta, hori
dela eta, gure lana da irakasle izango garen heinean euskara eremu guztietara
zabaltzea, baita bideojoko komertzialen arlora ere. Oro har, bideojokoei
buruzko hiztegia landu beharrean gaude euskarari dagokionean.
Behin hau aipatuta bideojoko komertzialetan oinarritutako sorkuntzaren
inguruan hitz egin dugula aipatu nahiko nuke. Bideojokoekin sortzen diren lanak
partekatu egiten dira. Jokoak grabatu eta publikatu eta egiten dituzte eta gero
hauek kritikatu eta partekatu egiten dituzte. Modu honetan, garapen linguistiko
eta plastikorako aukera ematen dute bideojokoek.
Bideojokoak
kultura garaikide gisa tratatu behar ditugula iruditzen zait, izan ere,
Curriculumean
kultura lantzen badugu gelan ere sartu egin beharko genituzke, elementu
kultural bat baita gaur egun.
Hau guztia kritikoki ulertzeko modurik onena bideojokoak sortzea da.
Bideojoko bat egiteko hainbat elementu desberdinetan jarri behar dugu arreta,
esate baterako, bideojokoaren istorioa edo narratiba pentsatu, elementu bakoitza
margotu, pertsonaiak sortu, deskribatu eta marraztu, soinuak eta musika sortu
eta programatu.
Normalean haurrek bideojokoak egin nahi dituzte baina oso zaila dela uste
dute, eta ez da egia. Honen bitartez bideojoko bat egitearen atzean zer dagoen
ikasten dute. Oso motibagarriak dira haurrentzat bideojokoak sortzea eta
asmatzea.
No hay comentarios:
Publicar un comentario